¡Cómo disfrutamos mis mayores del taller “Entrena tu mente” y yo con estos cuentos populares gallegos como el de hoy *!
¡Es genial ver sus caras y oír sus risas según voy leyendo! ¡Muy recomendable para aficionar a la lectura o recuperar el gusto por ella!
Además, de estos cuentos se acuerdan al día siguiente.
Ahí os dejo el que les leí hoy para que lo disfrutéis en familia. Un poco escatológico, pero apto para todos los públicos.
As fabas do xastre
Unha vez era unha vella, moi velliña, que xa non tiña arte nin humor para facer de comer; pero que, como se lle rompera o xustillo que tiña, viuse na necesidade de chamar o xastre para facer outro. Estivo pensando que cousa lle sería mellor de cociñar e puxo unhas fabas a cocer. Como non lles facía lume seguido, encruáronse e, cuando llas puxo, estaban tan duras coma cando entraran no pote e o que é peor: púxolle fabas ao mediodía, fabas de merenda e fabas á noite. De maneira que alá pola medianoite, emprincipiaron as fabas a traballar e descompuxéronlle a barriga ao xastre, que se viu no apreto de saír a un souto que había ao lado da casa botalas fóra, cousa que fixo no alto dunha fraga.
Aquela noite veu unha troneira moi grande e tanto foi o que chovru que as fabas quedaron tan lavadiñas coma se as pasaran por tres ou catro augas.
Pola mañán cedo levantouse a velliña a buscar unhas acendedallas e uns tronchiños para encendé-lo lume, e viu aquelas fabas tan ben lavadiñas. Colleunas e levoullas para cocerllas ao xastre. Púxoas no mandil e según chegou á casa zampounas no pote según viñan. E, claro, cando ao mediodía llas puxo ao xastre, éste díxolle:
—Estas fabas non son da mesma clase das de onte. Aquelas mesmo parecían balotes e as de hoxe están blandiñas coma a nata.
—Claro que non serán –respondeu a vella–. Estas encontreinas no alto dunha fraga que hai no souto. Estaban tan ben lavadiñas que non tiven máis ca collelas e botalas así ao pote. Xa na cara lles conocín que habían ser mellores de cocer que as miñas.
* Copiado literalmente del original: Contos populares. Ed. Galaxia (Biblioteca Básica da Cultura Galega). Vigo, 1983
¿Os animáis a leer y disfrutar junt@s? Es de esos recuerdos que no se olvidan, pegamento para familias
